Je kan je trap gewoon ontwerpen zoals anders, maar je laat hem even optimaliseren door de Stradivarius. Anders zie je dikwijls dat die treden niet goed liggen en ga je proberen sommige delen van de trap minder schuin te maken om het te verbeteren, dat lukt meestal niet zoals je zou willen. Dit is helemaal niet nodig bij de Stradivarius, je kan alle verdrijvingen optimaliseren die je maar wil. We hebben veel minder houtverlies, bij het smetten uit een 'bool' plank bv. passen de treden beter aan elkaar als de nummers op elkaar volgen. Ook hetzelfde bij samengelijmde platen. Voor de wangen is er een nog grotere houtwinst, je kan bomen kopen die de curve van de wangen al hebben, en zo loopt de structuurtekening van het hout mee langs de curve van de wangen. Met een minimum aan boven- en onderhout zijn de muurwangen ook minder breed, omdat er vanzelf mooie curven worden verkregen met de Stradivarius. Er zitten minder treden in de hoekkolom, geen losse treden om de trap te plaatsen, tijdswinst van 1 uur. Voor de aanpaslatten tegen de muur spaar je bij een open trap 2 uur uit, omdat de curven niet te diep doorbuigen. Ik zie eigenlijk alleen maar voordelen, ken geen nadelen.
|